Verkiezingen: Monsterverbond op komst

Als op drie maart de verkiezingen plaatsvinden zal een hoop onzeker zijn. Wethouders hebben reeds hun afscheid aangekondigd en ook op het gebied van de zetelverdeling is er geen voorstelling op te wagen. Maar wat is er mogelijk en welke coalitie gaat er uit rollen? Een korte analyse over de mogelijkheden waar ons dorp de komende vier jaar mee te maken kan krijgen.

Een ding is zeker: de huidige coalitie zal na 3 maart 2010 niet meer terugkeren. Groen Brabant voelt zich nog altijd gepakt door de coalitiegenoten en ziet hernieuwde samenwerking absoluut niet zitten. De PvdA zal de landelijke trend volgen en flink inleveren. De partij kampt op nationaal vlak met een enorm imago-probleem en lokaal is er niet genoeg gedaan om dit in Oosterhout te managen. Carla Bode trekt stemmen maar is niet geheel onomstreden. Haar tactloze en onflatteuze handelen heeft zowel intern als naar buiten toe weerstand opgeroepen en behoorlijk wat spot gegenereerd. Verder heeft het aanstaande vertrek van wethouder Van Brummen zich nooit kunnen ontdoen van de walm van een interne klucht. Met het afscheid van ‘de enige PvdA wethouder met kennis van zaken’ zal de klap 3 maart wellicht nog harder worden.

Gemeentebelangen zal de tweede worden met een flink verlies. De partij heeft veel krediet verloren door de ordinaire handjeklap met VVD opvolging van wijlen wethouder Frank Gerbrands en de hypocrisie omtrent paracommercie en het schoon houden van Oosterhout. Op het Slotjesveld gaat men stiekem al uit van een grote nederlaag voor Eigenbelangen. Walther Hoosemans, die al eerder intern aan de poten van lijstrekker Kastelijns zaagde, zal zich afsplitsen en trachten Wilders te verleiden tot een fiat voor een Oosterhoutse NSB PVV-tak. Verdeeldheid compleet, einde Eigenbelangen.

VVD heeft een controversiële beslissing genomen door Alexander Wijers te passeren ten faveure van Jan Peters en een aantal jongelingen. Het zelfingenomen ‘instituut’ Wijers trekt net zoveel stemmen als dat hij er verspilt, dus qua zetel resultaat is electorale winst onwaarschijnlijk. Interessant wordt wel het aantal voorkeursstemmen. Uit angst voor Wijers heeft Peters besloten dat persoonlijke campagnes niet zijn toegestaan. Doordat Jan de Ridder en Alexander Wijers beide op veel persoonlijke sympathie kunnen rekenen zou hun populariteit wel eens ten kosten kunnen gaan van de jonkies. Die missen de kans om zich te profileren. De jonkies vallen buiten de boot; poging tot verjonging mislukt.

CDA heeft eveneens een onrustig jaar achter de rug. De wisseling aan de top kon qua timing niet ongunstiger. Vlak voor de verkiezing is het CDA onzichtbaar in de campagne en de (naar wat blijkt oude) site  was lange tijd ontoegankelijk. Neem daarbij de landelijke trend en verwacht niet meer dan 4 zetels. De overige partijgen zijn weinig noemenswaardig. Te klein, te zwak, te nietszeggend. Uitzondering is Groenlinks/D’66. De twee partijen doen het landelijk goed en de lijstverbinding kan gunstig uitpakken.

Door deze complexe electorale situatie is een coalitie met drie partijen op voorhand uitgesloten. Het is goed mogelijk dat de partij die vijf zetels haalt automatisch de grootste is. Een monsterverbond CDA-PvdA-VVD met Groenlinks/D’66 of Gemeentebelangen lijkt voor de hand liggend. Voor de ‘oude politieke machten’ een laatste kans om het beschaamde vertrouwen op te poetsen. Zij kunnen zich geen enkele misstap veroorloven. De oppositie moet in de tussentijd goed bij zichzelf te rade gaan. Want vier jaar zwak beleid en dan nog niet kunnen profiteren is werkelijk beschamend.